romabirgundekurulmadi

Bunu bir gece sevdiğim kız için 750 kilometre gidip penceresinin altında söylemiştim.

Nehirler denizlere karıştı,
Gece gündüze ulaştı,
Ve
Ben sana ka vuş tum(heceleyerek)...

Dünyanın belki de en bilinen savaş şiiri olan Bekle Beninin yazarı Konstantin Simonov, bu şiiri aşık olduğu '' Valentine Serova'' için cephede,ateş altındayken yazmıştır.
Simonov,gazetesi tarafından savaş muhabiri olarak '' Stalingrad'' cephesine gönderilir. bir gece, yani beline kadar çamura battığı, sağına soluna top ve şarapnel parçalarının düştüğü, başının üzerinden vızır vızır mermilerin uçuştuğu bir gece, her zamanki gibi sevdiği kadını,güzeller güzeli Valentina Serova' yı düşünürken,bu kadına duyduğu aşk ve hasretin dayanılmaz bir hale geldiğini hissederek bekle beni şiirini yazar. izne çıkan bir askere şiirini verir ve yolu düşerse şiiri gazeteye bırakmasını söyler.
Sonra da savaşın acımasızlığı her yanını kuşatır ve Simonov şiirinden herhangi bir haber alamaz. Oysa asker şiiri gazeteye ulaştırmış, şiir gazetenin savaşın henüz sıçramadığı şehirlerden birindeki baskısında yayımlanmıştı.
Sonra bir gün askerlerden biri şiiri görmüş, onu kesmiş ve Stalingrad yakınlarındaki bir kasabada yaşayan nişanlısına göndermişti. Şiirden çok duygulanan genç kız da bunu arkadaşlarına gönderince, ortaya o ünlü Bekle Beni fırtınası çıkmıştı.

Bütün bir savaş boyunca cephenin göbeğinde savaşanlardan, Rusya' nın çok uzak ve griler içindeki Kuzey limanlarında görev yapan bahriyelilerine kadar bütün bir Sovyet ordusunda bu şiir hem subaylar hem de erler tarafından ezberlendi.
Bu şiir, Ortodoks kutsal metinlerinden sonra Rus halkı tarafından en çok okunan ikinci yazı olduğu söylenir.

Bekle Beni

Bekle beni, döneceğim

Bütün direncinle bekle beni.

Bekle hüzün yağmurları

Gökyüzünü kaplayınca,

Karakış üşütürken bekle,

Sarı sıcaklar yakarken bekle.

Kimseler beklemezken bekle beni,

Unut anılarla yüklü bir geçmişi

Ne bir mektup ne bir haber

Gelmesin ne çıkar, bekle beni

Bekle beni döneceğim

Bekle, yalnızca sen bekle beni.

Bekle beni döneceğim, bırak

Beklemekten usanmış dostlarım

Oğlum, anam, yoldaşlarım

Öldüğümü sansınlar benim

Umudu kesip bir ateşin başında

Beni yad edip içsinler ama sen

içme sakın yürek acısı o şaraptan

inançla, sabırla bekle beni.

Bekle beni, döneceğim

Tüm ölümlere inat bekle.

Çünkü o büyük bekleyişin

Düşman ateşinden kurtaracak beni.

Bekle kızgın sıcaklar içinde,

Karlar savrulurken bekle beni,

Yalnızca seninle ben, ikimiz

Ölümsüz olduğumuzu bileceğiz;

O sırrı, o hiç kimsenin bilmediği.

Kimseler beklemezken

Beni beklediğini.

Konstantin Simonov

"Sonrası şu: ben bir camı, bir perdeyi açmış adam değilim. Bilirim ama çok bilirim kapadığımı."

dizelerinin sahibi.

Herkes gidiyor demek için gecenin ikisini beklediğim doğrudur, çünkü malesef herkes gidiyor ve siz bir başınıza kalıyorsunuz o zaman hayat sizi çocukluğunuzu özleten bir adam yapıyor. Herkes gider fakat tek bir kişinin gidişi koymuştur herkese oda dönmez ya neyse azizim neyse gelmeyen umut can alır derler buralarda o umutta gidecek bu gidişle.

(bkz: bir romanda okumuştum)

"Sigarayı bırakmak çok basit, ben bunu bin kere yaptım." Sözünün sahibi şahıstır.

arkasında okkalı bir/birkaç küfür, bolca ah alan bir kız ve adamlığını ücra bir köşede unutmuş bir erkek barındıran başlıktır.
hiç unutmam, bir kız vardı, hoştu da ne yalan söyleyeyim. daha deli doluyuz o dönemler, bir ayrılıyor bir barışıyoruz ama gerektiğinden maçoyuz ya çok alttan da almıyoruz. bir gece vakti konuştuk ettik, iyi geceler dilendik. nat geo'da ultimate survival'ın döndüğü zamanlar. bear gyrlls abimiz böcek yiyor, o dağa tırmanıyor, bu patikayı arşınlıyor. ben ise evde bunlardan bir haber, maden suyu içiyorum. aklıma bir anda üç elma düştü. aldım birini, girdim kızın facebook'a. şifreyi de tahmin ediyorum, hanımefendi değiştiriyor sürekli. sevgiliyiz ama aramızda şifreli konuşmalar dönüyor tabii. neyse, ben elmayı yiyeyim derken ayvayı yemiş oldum. bizimki, benim de tanıdığım bir çocukla beraber çıkmış, yemiş içmiş, evine de gitmiş. ama sevişmemişler. nerden biliyorsun diye sorduğunuz duyar gibiyim. çünkü demiş ki arkadaşına bizimki, 'neden benimle sevişmedi de sadece sarılıp uyudu?' bak bak, soruya bak. ben üzüldüm tabii. kendime de ona da. ama ona daha fazla. sonuçta bir risk alıp, yapmıştı ama becerememişti. yani attığı taş, ürküttüğü kurbağaya değmemişti. hep derim, hayatta ne yaparsan yap ama adam gibi, kaliteli yap diye. sonuçta ayrıldık biz. pişman oldu galiba ama beni çok enterese etmedi sanıyorum. kısaca, sevgilisi olan bir kıza dokunmayın arkadaş. bırakın, başkasıyla yapar eder, siz yapmayın. sizin mutluluğunuz, bir başkasının hüsranı olacaksa, o işten hayır gelmez. hem hayatta her zaman elmalar vermez. (bkz: ayva)

En kıymetli yaprak düştü dalından
Ansızın gidişin zor oldu bize
Ne yanıma dönsem dipsiz kör kuyu
Koskocaman dünya dar oldu bize

Kal dediğin yerde kalamadık da
Gel dediğin yere gelemedik de
Sağken kıymetini bilemedik de
Bu utanç sonunda ar oldu bize

Oysa çırpınmıştın Kur-an diyerek
Durmadan çalışın her an diyerek
Daha bundan gayrı bize ne gerek
Gören gözlerimiz kör oldu bize

Gene de zatından bekleriz himmet
Dualar yollarız umarız rahmet
Zatının mirası Arifan Ahmet
En büyük kazançla kâr oldu bize

Seni anlamayan hüsranda asıl
Son nefeste kime olacak vasıl
Huzur itaatte böyledir usul
Ettiysek ne güzel yâr oldu bize

Ayhan Çoban
08.09.2016

hayat, rakı sofrası'nda maydanoz olmaktır bir nevî. *

tüm kızlar çiçek olsun, arı olmassam şerefsizim. * *

" bağırdım / kan gibi aktı sesim "

Saclarimi siyaha boyadim ve soyle bi ayrilik mesaji yazip hatti kapattim

*iyi ol dedim iyi kal dedim beni iyi hatirla fazlasini dilemedim..sevgimi tukettigin icin tesekkur ederim. Simdi sana gelecek dogumgunun icin bir daha asla kimsede ve bendebulamayacagin sevgimi ,tereddut etmeden seninle paylastigim bedenim ve sehvetimi , kimseyi sevemeyen sarilamayan sahiplenemeyen masumane cocuk kalbimi ve hala her seye ragmen iyi dileklerimi armagan ediyorum.neyi kaybettigini bilmiyorum ama ben seninle cokseyimi kaybettim . simdi hoscakal ..kizgin degilim nefret de etmiyorum ama sunu bilesin ki "bu dünyadan sana kirgin ayrilacagim"..